Je leest het goed... even naar Eurodisney. Via de personeelsvereniging van mijn werk werd er een uitje geregeld naar het beroemde disneypark. Samen met Aron zou ik in de nacht van 11 op 12 september vertrekken voor een gezellig dagje. Rond kwart over 3 ging de wekker. Aron had ik 'savonds al verteld dat we zouden gaan. Dus die was toen hij wakker werd gemaakt helemaal hieper de pieper. Snel aankleden een stukje ontbijtkoek en om half 4 reden we het dorp uit richting Baarn waar we met een bus verder zouden gaan. Daar werden we ingeschreven en kregen we een zakje met broodjes wat lekkers en een bekertje melk. Aron mocht helemaal voorin de bus zitten naast een vreemde mevrouw. Hier heeft hij gelukkig niet zoveel moeite mee. Hij praat met iedereen en vind het volgens mij juist wel gezellig. Ik zat samen met Petra (vriendin). Na ongeveer een paar uur rijden hadden we een stop. Het was vlak voor de franse grens. Hier hebben we even een bakkie gedronken. Lekker even buiten gezeten (het was overigens erg koud zo 's morgens om 7 uur) De buschauffeur moest 3 kwartier stil staan voor we weer verder konden. Bij de franse grens hadden we een behoorlijke tegenvaller. We moesten hier ook minimaal 3 kwartier wachten. Er was een grootscheepse controle op vrachtwagens en bussen. Alle papieren moesten worden nagekeken. Daarna reden we verder richting Parijs. Langs de tolpoortjes waar we uiteraard in de verkeerde rij stonden. Zal je net zien. Daarna is het goed gezien 1 weg rechtdoor en dan kom je aan bij disney. Doordat we dag mensen zijn moeten we in een aparte rij staan met de bus. een kleine file voor de parkeerplekken. Wederom een vertraging. De bedoeling was dat we rond half 11 zouden aankomen. Dit werd door al dit oponthoud 12 uur. Dat mag de pret niet drukken. We zijn immers in disney. Toen we richting het park reden zag Aron het hotel waar we anderhalf jaar geleden voor 5 dagen hebben gezeten. Helemaal enthousiast begon hij door de bus te gillen. Yes... we zijn er ik zie ons hotel al. uhmmm Aron, we blijven hier maar 1 dagje, we gaan hier niet slapen... Aron: Dus we gaan hier niet slapen en ook niet zwemmen. De teleurstelling is duidelijk hoorbaar. Nee helaas zeg ik nog. Maar we gaan wel in Buzz en misschien wel in nog een aantal leuke dingen. Ja... ik zie ook wel dat het druk is en van die lange wacht rijen, daar heb ik niet zoveel zin in. Als we uitstappen lopen we direct richting park, langs de controle op weg naar de ingang. Gelukkig weten we een beetje waar we moeten zijn. Er groot voordeel als je er al eens bent geweest. Anders loop je de hele dag te dwalen en loop je overbodige kilometers.
We beginnen met naar het grote kasteel lopen. Daar zien we dat er al enorme rijen staan. meer dan een uur wachten... De kop en schotels gaan redelijk snel en als we bijna aan de beurt zijn komt Alice (uit de film) zelf nog even langs lopen... dat is wel een aangename verassing. Ook vinden we nog babbel en vragen we om een handtekening. Het handtekeningen boekje hadden we natuurlijk meegenomen. Helaas was die ook de enige. Het was gewoon te druk en om hiervoor de hele dag in de rij te gaan staan. Dat gaat ook niet werken. Wel maken we nog wat foto's van bijvoorbeeld Robin Hood en de pooh beer aanhang. 
We gaan natuurlijk snel een fastpass halen voor Buzz als we deze om 1 uur halen dan moeten we nog wachten tot half 5 voor we aan de beurt zijn. We gaan eten en in een smalle world. Rond kwart over 3 lopen we richting buzz waar we voor de eerste keer in de rij gaan staan. Als we er om kwart over 4 uitlopen kunnen we direct met onze fastpass nog een keer. Aron geniet hier zichtbaar van ;) echt met stip op 1. Ik zelf ook hoor. Het is zo goed verzonnen. En Aron deed het net zogoed als Petra ;) Ook de tweede keer was Petra wel beter. Uit eindelijk zijn we echte space-rangers. Wie wil dat nou niet. Zurk is verslagen en wij hebben gewonnen. Om 17.00 uur begint de parade. Het is een bijna onmogelijke opgave om een plekje te vinden langs de route. Overal waar we willen gaan staan zijn plekjes gereserveerd. Uiteindelijk vinden we helemaal aan het einde van de route een plekje waar we gaan zitten. Hier kan Aron helemaal vooraan zitten op de stoep. De parade is niet zoveel anders als anderhalf jaar geleden. Het thema is wel anders. Aron geniet ervan. Zit vol verwondering weer te kijken naar al het moois. We gaan nog wat eten en we slenteren nog een beetje rond. Overal zijn nog lange wacht rijen. We gaan nog even naar pinoccio waar de wachtrij niet zo lang lijkt. Uiteindelijk moeten we nog ruim een half uur wachten. We rijden daarna gigantische hard door de poppen show heen. Dus een beetje een tegenvaller. Aron begint nu echt moe te worden. Ik heb hem de hele dag niet gehoord dus ik vind het een hele prestatie van hem. Het is rond 20.00 uur als we het park gaan verlaten. We moeten om kwart voor 9 bij de bus zijn. Aron valt in de bus vrijwel direct in slaap. Hij slaapt de hele terugreis. Het was een geweldige dag maar ook zeer vermoeiend. Een volgende keer zal ik er zeker extra lang over nadenken of ik dit nog eens zal doen. Een overnachting heeft toch wel erg veel voordelen.
