Zindelijkheid

Wat een onderwerp! Maar bij ons thuis is het de realiteit van elke dag. Aron was zeer snel met zijn 2 jaar en 3 maanden. Hij was vies van zijn plas en poep luiers en wilde al snel op de wc of het potje. Helaas is het bij Rens een heel ander verhaal! Hij is er nog helemaal niet vies van en vind het eigenlijk wel heel gemakelijk. Iedereen heeft zijn oordeel al klaar... plast hij nog steeds in zijn luier. Voor hem vervelend, voor mij vervelend. Ook de mensen van het consultatie bureau gaven mij al folder materiaal mee om het toch te stimuleren. Nu is het zo dat ik daar meestal niets mee doe en ook dit foldertje belande in de oudpapier verzamel doos! Maar goed Rens is inmiddels ruim 3 jaar en heeft een dikke pamperkont. Met de kerst kreeg hij van verre opa en oma een voorlees boekje over plassen op het potje. Ook hebben we een speciaal potje aangeschaft voor kleine jongetjes. Omdat hij vond dat het andere potje niet paste, die was voor grote jongens. Maar de paniek sloeg aan zodra wij het er over hadden. Dus dan maar niet hoor. Heel makelijk. Maar het gaat toch een beetje aan je knagen. Is dit nou de juiste weg? Af en toe plast hij wel op het potje dus zitten we op de juiste weg. Maar waarom versloft het en plas hij zo makelijk weer in die pamper? Vandaag maar eens de proef op de som genomen. Met hem afgesproken dat hij alleen op het potje moet plassen en geen pamper meer om krijgt. Maar als hij dan zijn grote boodschap moet doen mag hij dit in de pamper doen. De hele dag gaat het super. Hij plast wel 10 keer op het potje. En met zijn plas kalender (waar 10 stickers op geplakt moeten worden voor een cadeautje) is dat natuurlijk mooi mee genomen. Rond 5 uur zegt hij dat hij moet poepen. Ik lach een beetje en kijk hem aan. Echt, zegt hij dan. Dus weer op het potje. Hij zit net en ja hoor. Klaar is meneer en hij heeft een grote boodschap gedaan! Wat een kanjer is het toch. Nu dus maar helemaal geen pamper meer overdag en steeds het potje aanbieden. Hij geniet van alle positieve aandacht. Ik zou zeggen: ' Rens hou dat gevoel vast '.
Gisteren met Hugo naar onze vrienden van het consultatie bureau geweest. Ik vind dat altijd van die frustrerende bezoekjes. Het is nooit goed, wat je als ouder doet. Ook al doe je alles volgens het boekje. Nou heb ik het opvoedboekje dat zij daar hanteren nog nooit gevonden dus dat is makelijk. Maar goed, Hugo was goed gegroeit en zat precies midden op de lijn van de grafiek. Wonderlijk! de andere jongens zaten er altijd net iets boven. Maar goed, Hugo zal een beetje te spelen met een boekje en daar werd verbaasd op gereageerd... zit hij al? hmm ja dat zie je toch. Denk ik dan. Hij is nog wel een beetje klein, wil hij dat zelf... Zucht. Maar niet te veel op reageren en maar ja en amen zeggen dan komt het allemaal weer goed. Terwijl ik helemaal niet zo ben, maar je leert daar ja te knikken en dan mag je ook snel weer naar huis. Nu was ik binnen 20 minuten ook weer buiten.
Gelukkig hoef ik pas weer eind maart bij onze vrienden te komen.

IJs

Vandaag met de kiddo's naar het ijs toe geweest. Bij Aron in de klas heeft iedereen het over schaatsen en ijs! Logische dus dat de vraag bij Aron branden: wanneer gaan wij nu op het ijs. Dus vanmiddag met elkaar erop uit getrokken. Lekker de skibroek aan, muts op handschoenen aan. Mijn moeder had in de schuur nog kinderschaatsjes liggen. Die kan je onder schoenen binden (of laarsen). Deze waren al zeer oud (laatste keer dat je echt kon schaatsen was zo'n beetje 10 jaar geleden) en ik kan mijn herinneren dat Vincent (mijn broertje) ongeveer 4 was, toen hij ze voor het laatst droeg. Dat is dus 14 jaar geleden. Niet vreemd dus dat het leer helemaal ingedroogd was (van de bandjes) en dat niet zo goed gleed. Maar dit mocht de pret niet drukken. Aron en Rens vonden het beide een geweldige ervaring. Vreemd hoor, om op water te lopen... En al die mensen die super hard voorbij schaatsen is ook een vreemde gewaarwording. Voor mij is dat anders, ik ken het natuurlijk van vroeger, maar voor Aron en Rens was dit echt de eerste keer. En beide waren er sprakeloos van. Rens die loopt direct het ijs op en Aron is altijd even in afwachting. Maar als hij in de gaten heeft dat het kan gaat hij ook. Al blijft hij dicht bij mij glijden. Rens is echt niet te houden. Dus ik kan deze week nog wel een keer met ze naar het ijs gaan!

Een oud jaar en een nieuw jaar

Vorige week zijn we met het oude jaar over gegaan in een nieuw jaar. Iets gewoons eigenlijk, maar ook wel heel bijzonder. Even stil staan bij het afgelopen jaar. De geboorte van Hugo onze eerste vakantie in een tent. De bijzondere momenten die je mee maakt met je kinderen.
We vertrokken woensdag middag naar Oud-Beijerland, daar zouden we oud en nieuw vieren. Coen had samen met de jongens wat vuurwerk gekocht dus bepakt en bezakt op naar het zuiden des lands. Voor het avond eten heeft Coen samen mijn Aron, Kimmy en Rens al het vuurwerk al afgeschoten. (wat je hebt gehad, hoef je niet nog eens te doen, is ons motto) De kids vonden het geweldig. En we hoefde ze dus ook 's nachts niet wakker te maken! Een heel groot voordeel, want wie weet gaan ze niet meer slapen en we sliepen met zijn alle op 1 kamer. De kids lagen rond 21.00 uur in bed (sliepen helaas niet direct) Maar zijn niet meer wakker geworden toen ze eenmaal sliepen.
De volgende dag was een drukke dag. Na het ontbijt zijn we rond 12.00 uur vertrokken naar bunschoten. Daar zouden we gebakken visjes gaan eten bij 'gewone'opa en oma. Mijn hele familie (broers en zussen van mijn moeder) zijn daar dan om elkaar de beste wensen voor het nieuwe jaar te wensen. Altijd een hele gezellige happening. De kinderen krijgen van iedereen een centje en dat is natuurlijk altijd leuk.
Rond 16.00 uur waren wij weer thuis. Lekker even niets. Even nadenken over wat ons dit jaar zal brengen. Mijn broertje verwacht een kindje, Coen zijn zus verwacht een zoontje. Allemaal weer spannende dingen. Ik heb ontslag genomen bij 1 werkgever. Dus ik hoop wat meer rust te vinden. Ook wel een gekke gedachten. Voor mijn gevoel heb ik iets in gang gezet en kan ik dat nu niet afmaken. Maar ik kan mijn in deze situatie op dit moment ook niet voor 100% inzetten. Terwijl dat wel moet!
Ik ben van het weekend jarig geweest, Aron wordt in april 5 jaar, Coen wordt 30, Hugo viert zijn eerste verjaardag en Rens mag na de zomer naar school omdat hij dan 4wordt.. We denken na over onze vakantie. Wat willen we en wat zijn de mogelijkheden. Gaan we weer naar Italië? of wordt het toch wat anders. Mijn zusje gaat trouwen in september.
Een nieuw jaar vol met verassingen.