dinsdag 9 december 2008

Dag Sinterklaasje


Afgelopen weekend de Sitn uitgezwaaid. Vrijdag avond nog pakjes avond gehad en zaterdag nog en Sint op bezoek gehad toen wij in Den Haag Sinterklaas gingen vieren. De kids zijn echt enorm verwend. Afgelopen zaterdag is denk ik wel het hoogte punt voor ze geweest. Aron mocht de staf van de goedheilig man weg zetten en mocht (wederom) bij hem op schoot zitten. Wat is dat fasineerd voor van de kleine mannekes. Aron wilde ook een lied voor de sint zingen. Uiteraard zo'n lang galm lied. Dat leek mij wat te veel. Had ik maar niets gezegt want nu kon ik er dus mooi zelf aan geloven. Samen met Aron en Rens zongen wij Sinterklaas kapoentje. Ieder kind kreeg van de Sint een kado en na een uur vertrok Sinterklaas dan toch echt naar het warme Spanje.
Maandag begon Aron zijn nieuwe week in Kerstsfeer. De Juf heeft de klas heel gezellig gemaakt met kerstlampjes en echt een warm sfeertje. De kinderen natuurlijk allemaal diep onder de indruk. Bij Rens in de klas stond een echte kerstboom, ook dit maakte veel indruk. Het huis hier moet dus ook maar weer in kerstsfeer worden gebracht. Dat wordt veel speelgoed opruimen. En Aron vond dat ook een goed idee. Want hij vertelde mij dat hij toch wel erg veel speelgoed had. Dit maar weer uitzoeken en naar de arme kindjes brengen. Dat vind ik dan ook een heel goed idee van hem. En wie weet hebben we dan nog plek voor een kerstboompje. We zullen zien.

vrijdag 5 december 2008

December... onrustmaand


Zoals bij zovele is het hier ook een gekke huis. Al een paar weken hebben de twee oudste knullen het over Sinterklaasje bonne bonne bonne. Op school en op de peuterspeelzaal zijn de mooiste en prachtigste werkjes gemaakt. Uiteraard is de schoen een paar keer gezet. En gister was voor Rens het hoogte punt. De Sint bezocht de peuterspeel zaal. Heel verlegen zat hij bij zijn moeder op schoot. Gelukkig kwam zijn grote steun en toeverlaat... Rens (zijn naamgenoot). Samen hebben ze wel lef! Ze gingen zowaar samen vooraan zitten.
Echt grappig om te zien. Rens wilde zelfs bij de sint en ook bij de pieten op schoot zitten. Van het ene uiterste in het andere.


Vanmorgen was het de beurt voor Aron. Bij hem kwam de Sint ook opbezoek. Dit ging allemaal totaal anders. Je kan echt merken dat de kindjes op de kleuterschool veel bewuster omgaan met Sinterklaas. De pieten waren ongehoorzaam en konden slecht luisteren. Dit maakt op 4 jarige kids enorm veel indruk. Aron mocht ook bij de Sint komen, hij kreeg van de Sint een compliment dat hij zo goed luisterd en een rustige jongen is. Kan natuurlijk ook niet anders met zo'n lieve moeder! ;-)
De kinderen gingen nog samen een liedje voor de sint zingen en kregen toen allemaal een cadeautje.
Vanavond gaan we echt pakjes avond vieren. We gaan bij opa en oma eten en we hopen dat de goedheiligman ook nog even langs komt. De jongens wilde al om 15.00 uur richtig opa en oma, want stel je voor dat je de sint misloopt. Poe... dat kan natuurlijk niet. Maar na even wat uitleg dat de Sint als hij vroeg is wel een kopje thee bij oma blijft drinken kan ik het nog wel even uitstellen.
Wat zou er toch in de kinderen hun hoofdjes omgaan?
Gelukkig is het na het weekend weer wat rustiger, op naar de kerst dan maar!

dinsdag 18 november 2008

Waterpokken story


Zoals ik al schreef in mijn vorig blog. Aron heeft de waterpokken in de vakantie gehad. 2 weken later hadden ook Rens en Hugo deze zeer gewilde vlekjes. Rens had aardig wat plekjes in zijn gezicht en op zijn romp. Hugo daarin tegen zat er helemaal onder van boven op zijn bolletje tot onder zijn voetjes. Hij heeft er ook zeker het meest last van gehad.

Maar gelukkig het is zo goed als voorbij hier. Er zitten nog wat ingedroogde plekjes die korstjes zullen worden. Ik denk dat er over een week echt niets meer van te zien is.
Verder hebben we een drukke periode achter de rug. Aron heeft op school over de herfst gewerkt en heeft allerlei leuke dingen gemaakt. Daarna een paar weken over vissen gewerkt, er waren echte vissen in zijn klas. Erg leuk vond hij dat. Maar ja... nu is het toch echt tijd voor de man met de baard! Voor kinderen de meest leuke periode van de winter denk ik. Voor Rens geld hetzelfde heeft ook over de herfst gewerkt, hij heeft een hele enge spin gemaakt en ook voor hem breekt nu de tijd aan van Sinterklaas! Gister met Aron en Rens de kist met Sinterklaas spullen van de zolder gehaald. Deze is bijna in zijn totaliteit met Aron mee naar school gegaan. Heerlijk, dan hoef ik niets in huis neer te zetten. De handpoppen, zak voor de cadeautjes, stoomboot en pietenbaretten zijn allemaal in de kleuterklas van Aron. Hij natuurlijk zo trots als een pauw.

Van het weekend zijn we naar Oud Beijerland geweest, Coen zijn moeder is 60 jaar geworden dus er moest een feestje worden gevierd. 's middags zijn we eerst Sinterklaas wezen toezingen bij de haven van oud beijerland. Heel erg leuk. Je merkt aan Aron dat hij het best spannend vind maar ook erg leuk! hij heeft zelfs Sinterklaas een handje gegeven en ook kreeg hij een aai over zijn bol. Wat is het dan grappig als je kind zegt: Leuk he mama, Sinterklaas kent mij! En natuurlijk heerlijk gesmuld van de pepernoten!
Na sinterklaas terug naar het huis van Verre opa en oma om het feest te vieren. De jongens hebben zich zo goed gedragen en zijn zo lief geweest dat ze alleen maar complimenten hebben gehad. Dat doe je als ouder echt goed! Het feest was een groot succes. Er zijn zo'n 80 mensen geweest. Kortom zeer geslaagd.
Nu langszaam op naar 5 december, pakjes avond. De jongens hebben de folders van intertoys en bartsmit al helemaal van voor naar achter en weer terug bekeken. De wensen zijn weer groot. Nu rust op mama de taak om dit zorgvuldig met de goedheiligman te bespreken. Kijken of hij nog een plaatsje vrij kan maken in zijn agenda. Dan moet het ook dit jaar weer helemaal goed komen

zondag 19 oktober 2008

druk drukker drukst



Na een drukke tijd weer even tijd maken om mijn blog bij te vullen. De kids hebben afgelopen week vakantie gehad. Na deze vakantie begin ik mijn ouders steeds meer te begrijpen. Mijn moeder zei vroeger altijd: Ik zal blij zijn als die vakantie weer voorbij is, de vlag gaat uit... Ik kan dat gevoel nu echt delen. De vakantie begon zo mooi. In het weekend was Rens zijn 3de verjaardag. Het weer was super. Allen had Aron rare pukkeltjes in zijn gezicht. Rens is super verwend en heeft enorm van deze grote dag genoten. Hij wilde eigenlijk alleen maar auto's en lego in zijn verjaardag... ach ja een echte jongen. Zaterdag kwam de ene familie op bezoek en zondag de andere familie.

Op maandag zag Aron helemaal onder de vlekjes / plekjes. Duidelijk waren dit de waterpokken. Uiteraard in de vakantie, dus naar het bos gaan zat er niet in. Terwijl dat wel op het programma stond. Dan maar lekker een paar dagen in huis, het regende toch dus jammer dan. We hebben heerlijk in huis gezeten. Op de woensdag was Aron al weer aardig opgeknapt, de jeuk was zo goed als weg en de blaasjes goed ingedroogd. Op donderdag werd er vanuit de kerk een indianen feest gehouden. Beide knullen zijn hier heen geweest. Aron en Rens hebben super genoten, ik heb pannenkoeken gebakken. Ze hadden op een paard gereden, blikken gegooid, indianentooi gemaakt en gewandeld. Na het pannenkoeken eten konden ze weer gehaald worden. Ze waren moe maar voldaan. Vrijdag zijn we even naar monkeytown geweest. Het weer was niet zo super, dus dan maar een overdekte speeltuin. De kids vermaken zich daar altijd prima, alleen vond ik het erg druk. Rond 12.00 uur waren we weer thuis, ik moest namelijk 's middags werken. Voor het eerst werd Hugo naar mijn moeder gebracht. Toch wel weer een vreemd gevoel. Gelukkig had ik geen slaapdienst en was ik dus om 23.00 uur weer thuis.
Vorige week had ik ook nog een prijs gewonen. 2 vrijkaartjes voor LegoWorld in Zwolle. Met mijn mannen die erg van lego houden was dit dus een super leuke prijs. Maar ja... hoe gaan we dat regelen. Lego world is van 16 oktober tot 21 oktober. Coen wilde heel graag gaan, maar die heeft natuurlijk ook zijn werk. En uitgerekend dit weekend moet ik werken! Zal je net zien. Maar gelukkig wilde moederlief oppassen op Rens en Hugo. Coen is samen met Aron naar zwolle vertrokken. Het was een gewelige dag. Uiteraard veel te veel lego gezien en de verlanglijstjes zijn alleen maar langer geworden. Gelukkig is het nu herfst en na de herfst koomt altijd Sinterklaas. Daar is goed over nagedacht!

Bij de foto het bordje niet aanraken is erg van toepassing bij deze foto (of niet soms)


Morgen moeten de kiddo's weer naar school. Dan begint de werkelijke rust weer een beetje. Alleen nog even een traktatie voor Rens in elkaar schroeven en dan kan hij ook daar nog even zijn verjaardag dunnetjes overdoen.

donderdag 18 september 2008

foto's van onze kampeer vakantie

Naar de kapper

Altijd een vast uitje in de 6 weken. Meestal op de maandag avond. We vertrekken dan met het hele gezin richting opa en oma. Daar is Tante Mariska dan en zij knipt onze haren. Maar deze keer ging het wat anders. Omdat we toch nog wel een hele tijd moesten wachten had Mariska aangeboden wat eerder langs te komen. Eerst werd Rens geknipt... Hij geniet daar enorm van, zit super stil en het gaat eigenlijk altijd goed. Daarna was Aron aan de beurt. Aron heeft zo'n leeftijd dat alles een beetje gek moet. Kan ook niet meer zo goed stil zitten en als Mariska hem vraagt naar beneden te kijken, dan ligt hij bijna met zijn neus op de vloer... hmmm dat was niet helemaal de bedoeling.
En dan Hugo... hij is nu 3 maanden maar heeft een bos haar voor een kindje van een jaar. Maar ik vind het nog zonde om het af te knippen... dus hij staat nog even in de wachtrij. Misschien kan hij volgende week met Coen mee. We wachten af. Ik vermoed dat zijn haartjes er binnenkort wel vanzelf afvallen.
Verder gaat het hier wel goed... Aron geniet met volle teugen van school. Trots laat hij zijn werkstukjes zien. Hij kan al heel goed een poppetje tekenen met een gezichtje. Ook het inzicht van kleuren en vormen ontwikkeld zich super. Hij voelt zich dan ook echt heel groot. Vooral duidelijk te zien als Rens iets verkeert zegt komt Aron als redende engel om het goed te zeggen.
Rens keutelt elke morgen bij mij, hij geniet daar ook van. Vanmorgen bijvoorbeeld samen rijmpjes gemaakt.
Ik had vroeger een abc boekje met rijmpjes er in. De eerst 4 letters uit het boekje weet ik nog maar de rest helaas niet.

De a is van: Aapje hij hangt aan de boom
De b is van: Bakker hij bakt voor ons brood
De c is van: Charlotte zij drinkt chocolade
De d is van: Dame zij drenteld op straat

Rens zegt het gedichtje dan ook helemaal op erg leuk om te horen.
Binnenkort mag Rens naar de logopediste voor onderzoek. Hij kwijlt enorm en hij heeft een slappe tong. Waardoor zijn spraak vaak niet duidelijk is. Ik vind het heel vervelend dus heb zelf contact opgenomen. Hij staat nu op de wachtlijst en dat duurt ongeveer 2 maanden. Eerst maar weer eens een bezoek brengen bij het consultatieburo. Kijken wat zij zeggen. Zij zullen het wel helemaal niet nodig vinden. We wachten gewoon weer af.

Hugo die groeit als kool, het klinkt weer enorm cliché. Maar wat gaat het snel. Hij wil al steeds draaien en is echt contact aan het maken met iedereen die bij hem in de buurt komt. Zeker als hij in de box ligt weet hij al precies wat voor geluid hij moet maken zodat er een hoofd boven hem komt. Vaak het hoofd van zijn broer. Dat vind het helemaal geweldig. Hugo drinkt nog steeds mama melk. Voor onze vakantie heb ik geprobeert hem uit een flesje melk te geven. Dit weigerde meneer! Dus ik zag al een groot probleem aankomen. Af gelopen weekend moest ik weer voor het eerst werken. Gelukkig is het Coen wel gelukt om de jongste mamamelk uit een fles te geven. En wel zonder problemen. Dat is dan weer een zorg minder. Kortom is het weer een hele rijkdom om ouders te mogen zijn van een pracht kindje. Ik moet eigenlijk zeggen van drie prachtige kiddo's.

vrijdag 12 september 2008

De kiddo's naar school


Zoals jullie hebben kunnen lezen gaan onze 2 oudste kiddo's naar school. Aron naar de kleuterschool en Rens naar de Peuter(school)speelzaal. Allebei voelen zij zich hierdoor erg groot.
Aron heeft zijn eerste week gewerkd over school. De groep is ingedeeld in 2 klassen. Omdat het een splits klas is (groep 2 is heel klein) hebben ze de groepen bij elkaar gezet. Hierdoor is een behoorlijke grote klas ontstaan. Maar aan Aron merk ik niet dat hij dat vervelend vind. Hij is juist heel enthousiast. Aron maakt deel uit van de hondengroep. Daarom hebben ze de eerste week met de prikpen een hond uit geprikt. Ik vind het verschrikkelijk. Maar Aron nu hij weet hoe het moet, vind het niet meer erg. Ook mocht Aron een knuffel hond mee nemen voor in de etalage. Ook heeft hij zichzelf op papier getekend en een keer geschilderd. Kortom een hele creatieve week achter de rug.

Rens is heel anders. Ik zeg altijd maar zo... Rens is net mijn broer, druk... onbedeesd en wild. Op school is hij tamelijk rustig. Daar hebben ze de afgelopen tijd gewerkt over het terug komen op school. Ze hebben over de vakantie gepraat enz...
toen ik Rens afgelopen maandag ging halen op school, vroeg de juf (met een grote grijns op haar gezicht) Is Rens op dieet??? Dus ik zei verbaasd nee... hoezo? Ze haddne het over eten en drinken gehad. En Rens had verteld dat hij alleen maar Cola LIGHT dronk en Worteltjes at. Die worteltjes die kloppen, dat eten wij soms wel twee keer in de week (omdat Aron dat lekker vind) maar die cola light vind ik nou echt lachen. Dat er best wat cola wordt gedronken is ook geen geheim, maar Rens krijgt het echt niet!
Bij een andere juf had hij verteld dat hij wel wilde bbq'en. Dat hebben we tijdens onze vakantie gedaan. Dus ja... ook een interessant feit!
Kinderen spreken altijd de waarheid!
Met Hugo ben ik naar het consultatie buro geweest. Hij was enorm gegroeid en woog precies 6660gram en was al 63 centimeter. Echt een grote knul. Helaas heeft hij wat last van spruw. We noemen hem daarom ook liefkozend Stuward de spruwerd. Aron vind dat nog al leuk. (die vind het leuk om te rijmen)
Ook kreeg hij zijn 2de inenting. Dat gaat altijd goed ook deze keer weer. Verder is het een super mannetje echt om trots op te zijn.

maandag 8 september 2008

Het leven van alle dag


Zo als zovele mensen tegenwoordig doen, ben ik er ook maar eens mee begonnen. Het leven bijhouden in een digitaal dagboek. Een blog... Het eerste blog zal ik voor de mensen die dit lezen en ons niet kennen even een korte voorstel ronde doen.

Wij zijn Familie Houwer
Coen, Angelique, Aron, Rens en Hugo Houwer. Coen en ik hebben elkaar 7 jaar geleden leren kennen (ook al via de digitale snelweg).
Na anderhalf jaar zijn we getrouwd op een voor ons heel bijzondere datum 3 / 3 / 2003
Coen had al een woning in Rotterdam, daar hebben we nog anderhalf jaar gewoond. Onze oudste zoon is daar geboren voluit heet hij Aron Christian. Wij zijn in November verhuisd naar Bunschoten, waar we tot op heden nog wonen. In 2005 (11 oktober) werd Theodoor Rens geboren en nog niet zo lang geleden werd Hugo Joshua geboren (13 juni 2008)
Zelf ben ik werkzaam in de gehandicapten zorg en zorg ik natuurlijk voor mijn knullen.
Coen werkt in de detachering. Aron zit sinds April op school en ook Rens gaat 3 middagen naar de peuterschool.

We zijn 1 week geleden terug gekomen van onze vakantie naar Italie. Hieronder een kleine samenvatting (foto's volgen nog)
De camping is mijn niet tegen gevallen. Ik zag er eigenlijk best wel tegenop. Nog nooit gekampeerd en dan in eens 3 weken in een tent bivakeren Is dat wel wat voor mij heb ik steeds gedacht. Maar ik kan je zeggen een nieuwe kamperder is geboren
Op de heen reis hebben we al genoten, toen hebben we een overnachting gehad in Zwitserland. Heerlijk hotel met een super leuke speeltuin voor de boys. Die hebben daar 's morgens na het ontbijt even heerlijk kunnen spelen. Daarna zijn we door gereden naar de camping. Het was die dag bloedheet en dus ook in de tent. Toen heb ik wel even achter mijn oren gekrabt... is dit het nou. We werden gelukkig goed opgevangen. Maar toen kwam de klap... geen riool nee hoor grapje. Dat wist ik natuurlijk al. Maar wat ben je snel afhankelijk van dit soort gewone dingen. Gelukkig nam de warmte wat af, maar kwam er een heleboel regen en niet zomaar regen. lange hoosbuien en veel onweer. Hierdoor werd alles in de tent klam en ook koud. Gelukkig hebben we en klein kacheltje gekregen waardoor het behagelijk werd in de tent (dit kacheltje kregen wij van de camping begeleiding van Vacansoleil) Echt super zijn we door ze opgevangen. Uit eindelijk brak het mooie weer door en hebben we echt een super vakantie gehad. We hebben uit eindelijk maar 2 dagen aan het meer gezeten. en 3 dagen bij het zwembad. Verder hebben we heerlijk getourd door de omgeving. En wat is Italie wonderlijk mooi. De reusachtige bergen de prachtige watervallen, de kleine dorpjes. Te mooi voor woorden. En het allerbelangrijkste: De jongens hebben zo intens genoten. Ik wil nooit meer anders
Zelfs Hugo die nog maar 8 weken oud is als hij mee gaat heeft intens genoten. Hij deed het buitengewoon goed op de camping. De liefste baby werd hij liefkozend genoemd. Dat doet een moeder goed!
Ook werden wij gevraagd voor een fotoshoot voor het nieuwe vakansoleil boek. Verbazingwekkend vonden wij dat. Wij die voor het eerst van ons leven gingen kamperen hebben de uitstraling van een gezin die dit jaarlijks doen
Maar ja ... aan al het mooie komt een einde. Dus ook aan onze vakantie. Nu weer gewoon allerdaags, wassen, strijken kids naar school brengen en weer halen.